Luister naar je fluisterkind
Spiegelen
“De koningin komt echt niet bij ons eten hoor…” Vastbesloten over dit voldongen feit kijkt mijn oudste zoontje van 6 mij aan, terwijl hij een grote hap spaghetti neemt waarbij de rode saus zijn gezicht kleurt. Ik moet erg lachen… wij hebben niet veel regeltjes aan tafel; als je zelf het goede voorbeeld geeft gaan je kinderen je vanzelf nabootsen, maar af en toe zeggen wij inderdaad met een komische noot, dat het wel fijn is dat hij weet hoe hij fatsoenlijk moet eten als de koningin aan tafel zit.
Als ik er later die dag aan terug denk ben ik mij er weer erg bewust van hoe goed onze kinderen onthouden wat wij zeggen. Dagelijks hoor en zie ik hoe zij met hun gedrag, opmerkingen of een bepaalde toon of manier hoe wij iets zeggen, ons napraten en nadoen (“spiegelen”). Dat spiegelen gaat echter veel verder; ook onze gemoedstoestand en hoe we in het leven staan worden door onze kinderen, in hun gedrag en spel maar ook door middel van hun ontwikkeling en fysieke of geestelijke klachten, vertaald.
Kindertolk
Ik weet dit al geruime tijd maar sinds een paar weken is deze informatie voor mij in een heel ander licht komen te staan. Ik ben kortgeleden, als aanvulling op mijn psychologieopleiding, de opleiding tot “kindertolk” begonnen, waarbij het vertalen, van de boodschap van onze kinderen die ons spiegelen, centraal staat.
De liefde tussen een kind en de ouders is onvoorwaardelijk. Net zoals wij het heel belangrijk vinden dat het goed gaat met onze kinderen, is het voor hen net zo belangrijk dat het goed met ons gaat. Als er, bijvoorbeeld met één van de ouders of de relatie tussen de ouders of het kind en de ouder(s), iets aan de hand is, zullen kinderen dat op hun eigen manier, door fysieke klachten, probleemgedrag en leerproblemen, aan ons proberen duidelijk te maken.
Specifieke details van hetgeen er met het kind aan de hand is vertellen meer over, op welk vlak, het leven van de betreffende ouder, bijsturing verlangt. Een kind dat altijd verkouden is met een hoofd vol snot en koortsaanvallen “vertelt”, bijvoorbeeld over haar moeder dat zij een leven leidt waarbij zij zo druk is, dat haar hoofd altijd vol is met dingen waarmee zij koortsachtig bezig is. Nadat de betreffende kindertolk die met dit gezin aan het werk was dit had teruggekoppeld aan de moeder, die zich daardoor bewust werd van de situatie, zijn de verkoudheden en koortsaanvallen gestopt en niet meer teruggekomen. Zo zijn er nog heel veel bijzondere voorbeelden te vinden in het boek van Janita Venema; “Het Fluisterkind, Luisteren naar wat je kind over jouw leven te vertellen heeft”. Janita Venema is ook degene die de lessen geeft en ik ben erg onder de indruk van de methodiek van “Het Fluisterkind” en de inhoud van de lessen.
Elkaar helpen
Het is zo bijzonder en hartverwarmend dat onze kinderen zo onvoorwaardelijk hun hele bestaan inzetten om ons te helpen. Ik merk ook dat ik de laatste weken heel anders naar situaties in ons gezin kijk; het valt mij op als ik en mijn partner een discussie hebben mijn twee zoontjes ook in ene minder harmonieus spelen en toen ik van de week, doordat ik de laatste tijd niet genoeg rust heb genomen, een “off-day” had en gespannen was, zat mijn oudste zoontje ook niet lekker in zijn vel en huilde sneller dan normaal. Het is heel bijzonder en tegelijkertijd confronterend om dat te merken. Als je niet, goed voor jezelf zorgt of, met situaties en oude gevoelens uit het verleden dealt heeft dat ook een direct effect op je kinderen. Dat is meteen ook één van de sterke punten van deze methode, als je jezelf helpt help je ook je kinderen… een betere motivatie is er niet!
Heeft jouw kind je ook wel eens iets ingefluisterd?