Hoe komt het toch dat kinderen (eigen)wijs zijn?

Een mooie boodschap

Lang zal ze leven…lang zal ze leven…hieperdepiep hoeraaaa! Lachend kijk ik mijn lieve partner en zoontjes aan. Ik ben jarig vandaag en word verrast en in de watten gelegd.

Het was een drukke, spannende en soms onzekere tijd rond mijn verjaardag, want een paar dagen later zou ik online gaan met Whole Natural Family. Maar deze dag had ik vrij genomen en daar verheugde ik mij, na al het harde werken en te weinig slaap, erg op. Ik kreeg prachtige bloemen met een mooie kaart en heel veel knuffels natuurlijk. Terwijl ik de kaart aan het lezen was, vertelde mijn partner dat mijn oudste zoontje van zes de kaart zelf had uitgezocht. Ik bekeek de kaart aandachtig en zag dat er op de achterkant het volgende verhaaltje stond:

Licht schijnt altijd vooruit

Er was eens een jongetje dat een heel eind door het donker moest lopen om thuis te komen. Zijn lantaarn gaf echter maar weinig licht. Het jongetje keek naar het zwakke schijnsel van zijn lamp en vroeg zich af hoe hij in die duisternis de weg zou kunnen vinden. Gelukkig kwam hij onderweg een vrouw tegen. Ze vroeg hem waarom hij zo aarzelend over het pad liep. Het jongetje vertelde haar dat hij bang was om door het donker te lopen met een lantaarn die maar twee meter naar voren scheen. De vrouw glimlachte en zei tegen de jongen: “Ook het licht gaat met iedere stap die jij zet naar voren. Het licht zal altijd twee meter voor je uitschijnen, je hoeft je dus geen zorgen te maken. Je kunt met vertouwen je weg vervolgen.” Dat deed de jongen en zo kwam hij veilig thuis.

Wauw, dit verhaaltje was zo toepasselijk voor deze periode in mijn leven en sloot zo aan bij mijn gevoel van dat moment dat ik ontroerd mijn zoontje aankeek. Hij keek met een zachte wijze blik terug zo van: alsjeblieft, die had je nodig…

Dit soort situaties komen regelmatig voor waarbij onze kinderen ons verbazen met hun pure reacties en wijsheden. Maar het gebeurt helaas ook regelmatig dat ik die momenten niet op waarde inschat, maar dat ik hun wijsheid eerder als eigen-wijsheid uitleg.

Natuurlijke wijsheid

Wij willen graag dat onze kinderen sociaal vaardige kinderen worden, die lekker in hun vel zitten en succesvol zijn. Deze “wensen”  lijken gerechtvaardigd, maar soms leggen wij daarbij een kind onze eigen vastgeroeste patronen en invulling van “succesvol zijn” op en vergeten wij te luisteren naar de natuurlijke wijsheid van het kind. Een kind is van nature goed en wil ook graag mee werken, maar wil dat wel op zijn eigen manier doen. Vaak is eigen-wijs gedrag, zoals wij dat noemen, alleen maar een manier van een kind om te laten zien dat het niet genoeg ruimte krijgt. Een kind weet van nature heel goed zelf wat hij wil en wanneer er niet naar hem wordt geluisterd, kan het zich gaan afsluiten en afzetten tegen zijn omgeving, waarbij kinderen soms echt in de knoop komen te zitten. Als wij het licht van onze kinderen niet zien, kunnen zij niet schijnen en zien zij hun eigen weg niet meer.

Echt luisteren

Het is denk ik goed om ons bewust te zijn van de druk die wij onbedoeld een kind opleggen. Als wij (nog) meer naar onze kinderen zouden luisteren, en dan bedoel ik echt luisteren, voelen zij zich begrepen. Daardoor leren ze op zichzelf te vertouwen, naar hun eigen intuïtie te luisteren en juist dan worden, of eigenlijk blijven, ze sociaal vaardige kinderen, die lekker in hun vel zitten en succesvol zijn.

Als ik wel eens niet zo handig heb gereageerd, dan leg ik aan mijn kinderen uit dat ik beter had willen luisteren en dat het niet aan hun ligt maar dat ik niet lekker in mijn vel zit, of te weinig heb geslapen etc. Weet je wat ik toen een keer als antwoord heb gekregen…  “Mama, dat maakt niet uit hoor, jij moet ook nog heel veel leren”…. en zo is het!

Wil jij jouw ervaringen ook met ons delen?