Eetproblemen | Papa, het is helemaal niet leuk om te eten!
27 oktober 2014 

Eetproblemen | Papa, het is helemaal niet leuk om te eten!

Eetproblemen bij kinderen

“Jongens! Er zitten twee groentemannetjes aan tafel…” Mijn partner, de vader van mijn zoontjes is heel creatief en maakt regelmatig, op een bord, grappige groente en fruit –mannetjes. Glimlachend kijk ik hoe mijn zoontjes nieuwsgierig de kamer in rennen om te kijken hoe de groentemannetjes er deze keer uitzien. Ze moeten lachen om de grote paprika oren en de gekke worteltong en wortelharen. Ze beginnen gretig te eten en vertellen elkaar lachend “welk lichaamsdeel van het mannetje ze nu op gaan (vr)eten…”

Veel ouders maken zich zorgen over het eetgedrag van hun kind. Zij eten te weinig, eenzijdig, willen geen groente eten, etc. Er zijn legio redenen die het eetgedrag van onze kinderen beïnvloed; tandjes, krampjes, te moe, teveel tussendoortjes, teveel gedronken, stress (bij ouders of kind) etc. Het is fijn als je op de hoogte bent van al deze factoren, zodat je kan plaatsen waarom jouw kind op een bepaald moment minder of geen honger heeft. Daarnaast hebben wij gemerkt dat keuzes geven, een gevoel van controle creëren, creativiteit, veel humor en vooral goed luisteren bij onze kinderen heel goed werkt.

Kinderen houden van overvloed

Als baby voedde ik mijn kinderen op verzoek; mijn zoontjes bepaalden zelf wanneer en hoe vaak zij wilden drinken. Het is voor een baby belangrijk dat het overvloed ervaart, ‘genoeg’ krijgt, er genoeg is. En ‘genoeg’ is dan een ruim begrip; genoeg melk (liefst moedermelk), genoeg nabijheid, troost, etc. Een baby voelt zich één met zijn omgeving, hij maakt nog geen onderscheid tussen hemzelf en bijvoorbeeld zijn moeder. Hierdoor voelt een baby, als hij niet genoeg in zijn behoeften word voorzien, niet wordt gehoord en begrepen, zich afgescheiden. Hij kan deze afscheiding nog niet begrijpen en dat is, voor het open liefdevolle mensje dat een baby nog is, heel pijnlijk.

Later werden wij o.a. geïnspireerd door de Rapley methode; ook hierbij mochten mijn zoontjes zelf bepalen hoeveel en wanneer ze ‘ander’ voedsel wilden nemen. Het voedsel wordt in stukken, die een baby zelf kan vasthouden, aangeboden met als doel ‘zelf ontdekken’ (hoe je voedsel -vasthoud, -eet, -slikt etc.) Daarnaast vonden wij ook de Antroposofische stroming interessant; hierbij worden wel groente en fruit –hapjes gemaakt, waarin verschillende soorten granen worden verwerkt. De theorie hierachter is dat behalve dat het lichaam gewend raakt aan het verteren van verschillende soorten voedsel, een kind ook op energie niveau leert ‘verteren’ waardoor het beter met de verschillende uitdagingen in zijn omgeving om kan gaan. Het belangrijkste voor ons was dat wij onze kinderen volgden in hun behoeften, er werd wel uitgenodigd en gestimuleerd maar nooit gedwongen.

Groente en fruit -mannetjes

Deze manier blijkt voor ons prima te werken! Mijn kinderen zijn nu 4 en 7 jaar en zij eten voldoende, gevarieerd en gezond. Wij eten voornamelijk biologisch of kwalitatief goede producten, waarvan regelmatig ‘rauw’ (Raw Food), maar ook gekookte gerechten. Over het algemeen eten wij ’s morgens fruit, evt. met (rauwe) -yoghurt of -appelpap, ’s middags rauwkost met veelal desem spelt brood en ’s avonds wereldse gerechten altijd met veel groente. Als wij gaan eten zet ik eerst rauwkost of de groente(soep) op tafel zodat zij (en wij ook natuurlijk ;-)) al wat gevuld zijn voordat er koolhydraten (brood, pasta, rijst etc.) op tafel komen. Wij eten in principe (ik eet vegetarisch) alles maar wel bewust gekozen of zelfgemaakt; heerlijke rauwe taarten, rauwe chocolade producten, als wij zuivel eten zoveel mogelijk rauw, etc.

Naast de keuzes die wij maken omtrent producten hebben wij ook nog rekening te houden met de mening en gevoelens van onze kinderen. Vanaf dat zij peuters waren kregen zij, net als ieder kind, een steeds stelligere mening over hun voedselpatroon. En dit is waar o.a. de groente en fruit –mannetjes zijn ontstaan; eten ‘moet’ leuk zijn… groene patatjes (sperziebonen), mooie broccolibomen tussen de eeuwenoude rotsen (aardappelen, pompoen) zijn een stuk interessanter om te eten. Daarnaast is uitleggen ‘waarom gezond eten belangrijk is’ en die uitleg ‘levend’ maken ook een reden voor ze om met plezier te eten. Dus aan de eettafel vertellen wij over witte en rode –bloedmannetjes, over de groene groentemannetjes die genoeg groene groente nodig hebben om die lekkere pannenkoek te kunnen ‘wegdragen’ en gooien wij soms doperwten omhoog in ons mond… niks moet, veel mag… als we maar fun hebben!

Heeft jou kind misschien problemen met eten… en hoe ga je daar mee om? Ik hoor het graag van je…

 

 

 

Over de schrijver
Reactie plaatsen