Pech onderweg
Daar stond ik, 9 km van huis, te staren naar de lekke band van mijn fiets. Na een prachtige dag in een recreatie gebied, zon, bootje, terrasje was het tijd om naar huis te gaan. Alleen zou dat voor mij dus lopend worden, met een veel te zware fiets aan de hand. Op dat moment ontstond er van binnen een behoorlijke scheldpartij, hier had ik dus echt geen zin in. Maar ja, met een ietwat gemaakte lach op mijn gezicht geplakt zwaaide ik man en kind uit. Die gingen natuurlijk wel fietsen, anders zou het wel een hele late bedtijd worden voor mijn zoon.
Behoorlijk chagrijnig begon ik aan mijn wandeling, geen idee wanneer ik thuis zou komen. En wat was die fiets zwaar, een lekke voorband maakte het duwen alleen maar moeilijker.
Al lopend kwam de gedachte in me op, “Je kan hier maar beter het beste van maken, je moet er toch doorheen.” Maar ja, denken is anders dan doen. En toen zag ik opeens een fazant lopen in de prachtige goud gloed van de avondzon. Die had ik niet gezien als ik aan het fietsen was geweest. En zo begon mijn bui langzaam om te buigen. Twee uur later kwam ik, luid zingend en vrolijk, thuis!
Zingend door het leven
Ik heb inmiddels wel een mini-bibliotheek aan spirituele boeken gelezen over hoe je in het moment moet zijn, hoe je niks kan doen aan je omstandigheden, alleen aan de manier waarop je erin staat. Hoe vaak ik het ook lees, ik blijf het moeilijk vinden. Zeker als het gaat om situaties waar de emoties hoog oplopen; als mijn partner niet aan mijn verwachtingen voldoet, mijn kind treuzelt bij het aankleden terwijl we over 10 minuten op school moeten zijn, er op mijn werk iemand de hele tijd betweterig doet over iets waar ik veel kennis van heb.
En toch weet ik, gezien alles wat ik heb gezien en gelezen, dat het mogelijk is. Het is mogelijk om bij jezelf te blijven, om je niet te laten meeslepen door je emoties en verwachtingen. Het is mogelijk om zingend door het leven te gaan. Maar om zo ver te komen is het wel een kwestie van oefenen, oefenen, oefenen! En dan is het zo mooi als het leven ons steeds de kans geeft om dat te doen. Dat ik inderdaad door het krijgen van een lekke band de les weer ingeprent krijg. Het is alleen wel de kunst om die kansen aan te grijpen! Als we ze niet herkennen voor wat ze zijn kunnen we ze ook niet benutten. Dus open jezelf! Oefen! De volgende keer dat de wasmachine het begeeft terwijl er een everest aan wasgoed ligt, mijn partner geen bloemetje meeneemt op valentijnsdag, mijn kind midden in de nacht kotsend wakker word, bedank ik het leven voor weer zo’n mooi kado.
Koffiedrap
Dus, wat deed ik toen ik vanochtend in een keuken vol koffiedrap stond, door de filter die net een driedubbele salto had gemaakt, koffie lancerend op het raam, muren, aanrecht, fornuis en flessen. Ik heb heel rustig een doek gepakt, een wierrookje aangestoken, en ik ben gaan schoonmaken.
En ik kan je vertellen… ik geniet van mijn mooie, schone, glimmende keuken!
Kan jij positief blijven als er iets misgaat?
